Να μετανιώνεις

(Δύναμη είναι, όχι αδυναμία!)

Στο εγχειρίδιο “οι ατάκες που παπαγαλίζω για να μεγαλώσω σωστά” έχει ένα τόσο δα μικρό κεφαλαιάκι που αφορά τη μετάνοια. Μιλάμε για ένα μικροσκοπικό κεφάλαιο. Τόσο μικρό όσο μια πρόταση, ας πούμε. “Να μη μετανιώνεις ποτέ και για τίποτα”.

Το παπαγαλίζουμε από την εφηβεία μας και μας ακολουθεί για χρόνια. Φύλακας προστάτης. Μότο ζωής.

Αμ, δε! Ευθυνοφοβία πιθανόν. Φόβος αποτυχίας το πιθανότερο. Μη αποδοχή του λάθους το κυριότερο.

Άκου εκεί... “Μη μετανιώνεις”... Δηλαδή στη ζωή σου ήσουν πάντα σωστός κι έπραττες πάντα σωστά; Κανένα λάθος; Καμία συνειδητοποίηση, έστω και καθυστερημένα, πως τσάμπα σπατάλησες χρόνο, κόπο, ζωή για κάτι ή για κάποιον;

Και σε ρωτάω γιατί κι αυτό μετάνοια είναι.

Ναι οκ, δέχομαι πως τα πράγματα δεν αλλάζουν και δεν μπορείς να μετανιώσεις γι' αυτό! Το παρελθόν δεν ξεγράφεται και δυστυχώς όλοι κουβαλάμε μαζί μας λάθη, πάθη, αναμνήσεις που μακάρι να ξεχνούσαμε, ανθρώπους που μακάρι να μη γνωρίζαμε, ιστορίες που μακάρι να μην είχαν γραφεί και λόγια που μακάρι να μην είχαν ειπωθεί. Όλοι κουβαλάμε παρόμοιο φορτίο. Άλλοι μεγαλύτερο κι άλλοι μικρότερο. Αυτά δυστυχώς δεν αλλάζουν και δεν μπορείς να σπαταλάς χρόνο για να σκέφτεσαι “τι θα μπορούσα να είχα κάνει τότε ώστε τα πράγματα να ήταν αλλίως;”. Γιατί δες... Τώρα η ζωή σου είναι όπως εξελίχθηκε από τότε. Ο χρόνος δε γυρίζει πίσω. Αν γύριζε, πίστεψέ με, θα είχα προσπαθήσει περισσότερο για πολλά. Για πολλούς...

Τελοσπάντων...

Μετανιώνω δε σημαίνει αρνούμαι όσα έζησα, αλλά ότι αναγνωρίζω τα λάθη (δικά μου και μη) κι μαθαίνω από αυτά. Να εντοπίζω αξίες, ανάγκες, θέλω, πρέπει και να προσπαθήσω να καλύψω κενά που τυχόν δημιούργησα μόνος μου. Να μπορώ να εντοπίσω το σφάλμα και να επαναπροσδιοριστώ σαν άνθρωπος. Να εξερευνήσω τα όρια μου. Την υπομονή, την αντοχή, την ανοχή μου. Να μπορέσω να σταθώ στα πόδια μου και να υποσχεθώ στον εαυτό μου πως δε θα ξανακάνει το ίδιο λάθος. Δεν επιτρέπεται να το ξανακάνει! Μετανιώνω σημαίνει εντοπίζω, μαθαίνω, προφυλάσσομαι, στοχεύω και προχωρώ.

Κι όλα αυτά σας τα λέει ένα κορίτσι που δε μαθαίνει απ' τα λάθη του με την πρώτη! (Τουλάχιστον έτσι λένε!). Ένας άνθρωπος που έχει μετανιώσει για πολλά και πιθανόν θα μετανιώσει και για άλλα. Αλάνθαστη δεν είμαι. Κανένας δεν είναι! Αυτό να το θυμάστε... 

Έχω μετανιώσει για λόγια αμέτρητες φορές. Για πράξεις που δεν αλλάζουν. Για ανθρώπους! Όχι μόνο για ανθρώπους που έβαλα στη ζωή μου ξαφνικά, αλλά για το χρόνο που σπατάλησα σε εκείνους. Χρόνο που άξιζαν άλλοι κι απλά δεν τον έδωσα! Έχω μετανιώσει για επιλογές. Έχω μετανιώσει ακόμα και για σκέψεις... Για συναισθήματα... Ακόμα και για πράγματα που δεν έκανα ή λόγια που δεν είπα.

Δεν εστιάζω στο “τι θα μπορούσα να είχα κάνει διαφορετικά”, αλλά στο “τι μπορώ να κάνω για να μην γίνουν πάλι τα ίδια”. Αυτό σημαίνει μετανιώνω.

Ίσως σε μερικά χρόνια, να κοιτάξω πίσω και να μετανιώσω για πράγματα που τώρα μου φαίνονται σωστά. Ίσως σε μερικά χρόνια αποδειχθεί πως τσάμπα σπατάλησα κόπο, χρόνο και ζωή. Ίσως.... Τουλάχιστον τώρα ζω προσπαθώντας να μην κάνω τα λάθη του παρελθόντος. 

Γιατί αυτό σημαίνει μετανιώνω... Να προετοιμάσω ένα μέλλον χωρίς στάμπες του παρελθόντος!