Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2018

Καλά Χριστούγεννα!




(Όλα τα Χριστούγεννα του κόσμου!)




Ο ζεστός καφές είναι δίπλα μου, η ηλεκτρική κουβέρτα στο τρία, το παράθυρο ανοιχτό για να μπαίνει κρύο και ν' ακούω τη βροχή, κουκουλωμένη με το πάπλωμα και το λάπτοπ στα πόδια μου.
Νομίζω πως είμαι έτοιμη να το πω... Να το βροντοφωνάξω δυνατά... Νομίζω πως έχει έρθει η ώρα...

Καλά Χριστούγεννα!
Χριστούγεννα γεμάτα φως και ευτυχία! Χριστούγεννα γεμάτα υγεία, αγάπη και χαρά! Χριστούγεννα λαμπερά και δημιουργικά!
Χρόνια Πολλά!

Χριστούγεννα 2018... Πω πω! Πολύ γρήγορα πέρασε ο καιρός πάλι! Σαν χθες θυμάμαι τα περσινά. Ταξίδι, τσακωμός, αρραβώνας... Μ' αυτή τη σειρά. Α! Και πολύ φαγητό! Τα περσινά όμως είναι περσινά και δε θα κάνω από τώρα απολογισμούς. Έχω πέντε ολόκληρες μέρες μπροστά μου.
Φέτος τα Χριστούγεννα θέλω να είναι ήρεμα και αγαπησιάρικα. Με φαγητό, γλυκά, κρασιά, αυθόρμητα χαμόγελα, ταινίες (παιδικές, χριστουγεννιάτικες και μη), αγκαλιές και λόγια. Υποσχέσεις και λέξεις γεμάτες ελπίδα.

Να κάτσω σε μια θέση και να γίνει δικιά μου. Να παίξω και να γελάσω. Να κουκουλωθώ με την καρό κουβέρτα και να δω μια ολόκληρη σειρά. Να κάνω έναν μαραθώνιο. Να μιλήσω στο τηλέφωνο με ανθρώπους που είναι μακριά -ας πούμε στην Κόρινθο,  την Πάτρα ή τη Χίο!-. Να μιλήσω με ανθρώπους που είναι κοντά, αλλά ταυτόχρονα μακριά. Να δω φίλους με πιτζάμες, φούτερ και χνουδωτές κάλτσες. Να φάμε όλα τα μελομακάρονα της μαμάς και τους κουραμπιέδες της Μαρίας.

Να γράψω στον καθένα τις πιο όμορφες ευχές και να τις στείλω. Να γράψω γράμματα και να τα φυλάξω μέχρι να φτάσουν στα χέρια που θέλω -ναι, ακόμα και στον Άγιο Βασίλη!-.Να τραγουδήσω με τη Μαρία δισκογραφίες ολόκληρες. Να διαβάσω -επιτέλους- λίγες σελίδες απ' το βιβλίο που έχω αφήσει στο κομοδίνο. Να αγκαλιάσω όσο μπορώ τους ανθρώπους μου. Να πω τα ευχαριστώ και τα σ' αγαπώ μου κι ας μην άρω ποτέ απάντηση. Δεν τη χρειάζομαι!

Να πιω τον καφέ μου στο μπαλκόνι, παρέα με τη βροχή και το πάπλωμα! Να αράξω δίπλα στο δέντρο και να παρατηρώ για ώρες τα λαμπιόνια να χορεύουν. Να μιλήσω μέσα απ' την καρδιά μου και να γελάσω με τη ψυχή μου. Να κοιτάξω εκείνους που βρίσκονται δίπλα μου και να υποσχεθώ στον εαυτό μου, του χρόνου τέτοια μέρα, να είμαστε περισσότεροι γύρω απ' αυτό το τραπέζι. Να ανοίξω τα δώρα που είναι κάτω από το δέντρο -αν και μικρή σημασία έχει το περιεχόμενο. Άλλα είναι τα δώρα των Χριστουγέννων και δεν είναι τυλιγμένα με περιτυλίγματα!-.


Και ξέρω πολύ καλά πως αυτά είναι τα δικά μου Χριστούγεννα!

Και ξέρω πάρα πολύ καλά πως υπάρχουν άνθρωποι που δε θα έχουν αυτά τα Χριστούγεννα. Άλλοι από επιλογή, άλλοι από συγκυρίες, άλλοι επειδή έτυχε, άλλοι από δουλειά κι άλλοι επειδή δεν τους αρέσουν αυτές οι γιορτές. Αυτούς τους ανθρώπους να τους αγκαλιάσετε σφιχτά. Να τους πάρετε ένα τηλέφωνο, να τους στείλετε ένα μήνυμα γεμάτο ευχές, να τους πείτε πόσο τους αγαπάτε και πόσο θα θέλατε να είστε τώρα μαζί κι αν σας λείπουν πολύ, κι είστε λίγο τρελοί, να πάτε να τους βρείτε και να περάσετε ώρες μαζί τους.

Κανένας δεν πρέπει να είναι μόνος τέτοιες μέρες! Σε όλους αξίζει ένα στολισμένο δέντρο με αναμμένα φωτάκια γιατί όλοι έχουμε μια αναμμένη ψυχή γεμάτη ελπίδα!

Κι αν έχει αρχίσει να τρεμοπαίζει κανένα λαμπάκι απ' την ψυχή σου, μη φοβάσαι... Οι άνθρωποί σου έχουν τη δύναμη και τη χαρά να σε βοηθήσουν να το ανάψεις για τα καλά!

Καλά Χριστούγεννα!


Υ.Γ. (1) Κι αν βγω... Αν βγω μια χριστουγεννιάτικη βόλτα, θέλω να περπατήσω! Η Αθήνα είναι κρύα και στολισμένη. Ή να κάνω μια βόλτα με το αυτοκίνητο.
Υ.Γ. (2) Κι αν θέλω να ξεσαλώσω, να βρεθεί η κατάλληλη παρέα, να με πάει στο κατάλληλο μαγαζί! (Τα λέω κι αυτά γιατί το instagram είναι μαρτυριάρικο και ποτέ δεν ξέρω που θα με βρει το πρωί!)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου