Όταν η φωνή αδυνατεί, αναλαμβάνουν οι στίχοι

 

 Σου έχει τύχει ποτέ να διαβάσεις κάτι και να ταυτιστείς; Μην πεις όχι γιατί θα είναι ψέματα κι είναι κακό πράγμα να λες ψέματα.





Πόσες φορές άραγε έχει τύχει ν’ αναρωτηθείς «πώς στο διάτανο ξέρει αυτός/αυτή πως νιώθω!» ή πόσες φορές έχεις πει εσύ «ρε, με νιώθει!». Αποφθέγματα, εικόνες με quotes, βιβλία ή ακόμα και ταινίες μπορούν να σε κάνουν να ταυτιστείς μαζί τους τόσο πολύ, ώστε να χρειαστείς λίγο χρόνο να συνέλθεις. Κακό πράγμα η ταύτιση!

Κάνεις ένα scroll down την αρχική σου σελίδα στο facebook, στο instagram ή στο tumblr και στο weheartit και βλέπεις quotes που μιλάνε αντί για σένα.
Το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι ένα ωραιότατο screenshot ή μια αυτόματη αποθήκευση και μετά αναρωτιέσαι αν πρέπει να τη στείλεις στο «πρόσωπο» (εδώ κολλάει το emoticon που κλείνει το ματάκι!). Απ’ τη στιγμή που το συγκεκριμένο quote λέει όσα θες να πεις, τί πιο εύκολο απ’ το να το στείλεις αντί ενός δακρύβρεχτου μηνύματος αγάπης.

Αυτό στην περίπτωση που θες να νιώσει κι ο άλλος ό,τι νιώθεις εσύ. Σε περιπτώσεις ανεβάσματος πίεσης και καρφώματος κάνεις απλά την εικόνα ένα upload και περιμένεις να δεις αν το «πρόσωπο» (emoticon που κλείνει το ματάκι ξανά!) θα πατήσει το πολυπόθητο like.

Εκτός φυσικά απ’ όλα αυτά, υπάρχει και κάτι ακόμα που ίσως να μιλάει στη ψυχή σου καλύτερα κι απ’ την ίδια σου τη φωνή. Αυτά είναι τα τραγούδια.

Πόσα τραγούδια μας έχουν κάνει να κλάψουμε, να πονέσουμε και πόσα έχουμε βάλει στο replay μόνο και μόνο γιατί οι στίχοι του μας εκφράζουν και μας χαλαρώνουν. Πόσους στίχους έχουμε μάθει απ’έξω και πόσους έχουμε γράψει σε σχολικά βιβλία, σε θρανία, σε τοίχους, υπό μορφή tattoos, σε παγκάκια, σε αποκόμματα, σε τετράδια ή ημερολόγια.

Πόσα τραγούδια έχουμε ποστάρει στο facebook σε τοίχους άλλων ή ακόμα και στον δικό μας επειδή θέλουμε να περάσουμε έμμεσα το μήνυμά μας και φοβόμαστε να λεκτικοποιήσουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ταυτιστεί με κάποιο στίχο ή τραγούδι και δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος που έχει μιλήσει με τραγούδι σε περιπτώσεις που δεν μπορούσε να εκφραστεί με λόγια.

Υπάρχουν τραγούδια για χωρισμούς, φιλίες, έρωτες. Τραγούδια αποχωρισμών, επιστροφών, καταστροφών. Στίχοι που λένε αντί για σένα το «σ’ αγαπώ», που βροντοφωνάζουν το τέλος που εσύ δεν μπορείς να ξεστομίσεις, που αντικαθιστούν το ανείπωτο «αντίο» σου ή το γεμάτο ελπίδα «μου λείπεις, γύρνα πίσω!».

Ορισμένες φορές ένα τραγούδι είναι πιο δυνατό απ’ όλα όσα σκέφτεσαι κι όλα όσα θες να πεις. Απλά τ’ ακούς κι αναρωτιέσαι πώς γίνεται ο στιχουργός να μπορεί να αποτυπώσει με λέξεις όλα όσα εσύ νιώθεις. Πώς γίνεται να μιλάει ο στιχουργός για πράγματα που εσύ δεν τολμάς να σκεφτείς, πόσο μάλλον να πεις.

Κάθε τραγούδι είναι ένα λεκτικοποιημένο συναίσθημα και μια μελοποιημένη κατάσταση.

Λύπη, θυμός, χαρά, ευτυχία, αγάπη, ελπίδα, μοναξιά, απογοήτευση κα. Είναι το φάρμακο κι η παρηγοριά σου γιατί βλέπεις γραμμένο κι ακούς ό,τι θα ήθελες να ακούσεις από κάποιο άλλο στόμα ή να πεις εσύ ο ίδιος.

Ίσως να είναι καλύτερα, όταν εκεί που φωνή αδυνατεί να βγει απ’ το στόμα, να μιλήσουν οι στίχοι. Όλα θα ειπωθούν κι ας μην έχεις βρει το κουράγιο να εκφραστείς.

Εμπιστεύσου τα τραγούδια.

Τα τραγούδια ξέρουν, μπορούν να σε νιώσουν και πίστεψέ με, τα τραγούδια θ’ αντέξουν στο χρόνο και θα σου θυμίζουν πάντα όλα εκείνα που δε κατάφερες να πεις!

Δε χρειάζεται να μιλήσεις. Απλά άκου! Ίσως είναι καλύτερα έτσι…