Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2018

Ο μπούφος μου!



(Part 3)



Και τώρα οι δυο μας...

Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να σου πω, αλλά δε θα το κάνω. Δε θέλω να καταντήσω γραφική ή βαρετή. Δε θέλω να κρυφτώ πίσω από την ομπρέλα. Όταν και αν έρθει η ώρα θα το κάνω. Και θα το κάνω με μεγάλη χαρά. Σαν κι αυτή που μου δίνεις τους τελευταίους μήνες!
Τι; Δεν το περίμενες;

Ανάποδος άνθρωπος! Ανυπόφορος και ανισόρροπος. Ακαταμάχητος συνδυασμός! (Γελάω μόνη μου...).

Δεν μπορώ να πιστέψω όλα αυτά που έχουν γίνει. Σε είχα, σε έχασα και τώρα είσαι εδώ. Όχι εδώ-εδώ, αλλά εδώ. Δεν ξέρω πως και γιατί, αλλά είμαι πραγματικά χαρούμενη. Πάντα πίστευα στη δύναμη των ανθρώπων, αλλά δεν είχε τύχει να τη δω μέχρι που ήρθες εσύ στη ζωή μου.
Παρά τις δυσκολίες και τους ανάποδους χαρακτήρες μας, είμαστε και οι δύο εδώ. Και επενδύουμε!
Κάθε μέρα. Με κάθε κόστος. Και αυτό είναι αυτό που με τρομάζει.

Φοβάμαι. Ναι, φοβάμαι! Τι; Δεν το ξέρεις; Και φοβάμαι πολύ. Ορισμένες φορές ο φόβος με παίρνει μαζί του κι έρχεσαι εσύ, γεμάτος φως, απλώνεις το χεράκι σου και με βγάζεις. Και ξανά το ίδιο. Φαύλος κύκλος!

Και εσύ εδώ...
Να με κάνεις να ξεκαρδίζομαι και να κοροϊδεύεις το σατανικό και γάργαρο γέλιο μου. Να με δαιμονίζεις μόνο και μόνο για να γελάσεις. Ξέρω ότι παίρνω πολλές γκριμάτσες όταν εναλλάσσονται τα συναισθήματά μου! Να καθόμαστε να μιλάμε με τις ώρες για τα πάντα. Να περπατάμε ώρες χωρίς προορισμό. Να μοιραζόμαστε σοκολάτες. Να στεναχωριέσαι όταν χάνω στα παιχνίδια γιατί αν βγω γρήγορα, δε θα έχει πλάκα (για σένα!). Να με ειρωνεύεσαι για τα γλυκανάλατα κείμενά μου χωρίς σταματημό. Να μη σε βαριέμαι ποτέ και πάντα μα πάντα να έχουμε κάτι να συζητήσουμε. Θέματα μέχρι την αιωνιότητα.

Ξέρεις κάτι; (ΠΡΟΣΟΧΗ... Ακολουθεί κλισέ ατάκα!) Είμαστε ικανοί να μην μας φτάσει ούτε η αιωνιότητα!

(Τι γράφω η άτιμη!)

Υπάρχουν εκατομμύρια λέξεις που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να μιλήσω για σένα. Για εμάς. Για την ιστορία μας. Δισεκατομμύρια βρισιές για να μπαλώσω τρύπες που ανοίχτηκαν κάποτε. Γαλόνια δάκρυα. Τόνοι χαμόγελων.
Αλλά δε θα το κάνω.

Έχω πει ήδη πολλά. Έχω γράψει πολλά περισσότερα και θα γράψω κι άλλα. Αρκεί να είσαι εδώ. Βασικά όχι... αρκεί να είμαστε εδώ!

Αμφίδρομα και αμοιβαία είναι όλα τα ωραία!

Μια φράση και έφυγα...
Ό,τι κι αν γίνει, να θυμάσαι πως για μένα θα είσαι πάντα ο μπούφος μου κι ας είσαι βλάκας!”

Ο μπούφος μου!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου