Μέσα από σένα, μαθαίνω εμένα...

(Ξανά και ξανά...)

Τόσες μέρες ψάχνω να βρω έναν λόγο να γράψω...

Μια αιτία. Μια αφορμή.

Κενό!

Καμία έμπνευση κι ας χορεύουν μπροστά στα μάτια μου οι λέξεις. Ας περνούν μπροστά μου τρέχοντας. Τίποτα!

Δεν κατάφερα ποτέ να τις πιάσω...

Έτσι δε γίνεται πάντα; Όταν θες κάτι πάρα πολύ, το αφήνεις πρώτα να φύγει μέσα απ' τα χέρια σου για να έχεις μετά έναν λόγο να το κυνηγήσεις. Έτσι κι αυτό το κείμενο. Το άφησα να φύγει για να τρέξω μετά από λίγο να το πιάσω... Χωρίς κανένα λόγο. Απλά και μόνο γιατί οι λέξεις είναι πιο δυνατές από μένα!

Και ξαφνικά, ως δια μαγείας, βρέθηκε ο τίτλος. Ξέφυγε απ' τα χείλη μου. Αβίαστα. Λες κι ήταν γραφτό να ειπωθεί (και να γραφτεί!).

Μέσα από σένα, μαθαίνω εμένα...

Πέντε λέξεις όλες κι όλες. Πέντε μα παντοδύναμες και για μένα, πέρα για πέρα αληθινές.

Γιατί αυτό συμβαίνει... Γιατί έτσι πρέπει να γίνει και γιατί έτσι θέλω να γίνει!

Φοβάμαι όμως και φοβάμαι πολύ!

Φοβάμαι τα λάθη, τα πάθη, τα μεγάλα λόγια, τα βήματα μπροστά και το πίσω που με τραβάει με δύναμη. Φοβάμαι εκείνα που γίνονται για μένα χωρίς εμένα. Φοβάμαι όσα έχω ξεχάσει ή έχω αφήσει στην άκρη. Όλα εκείνα που θέλω να πω και όλα εκείνα που θέλω να κάνω.

Φοβάμαι εσένα, εμένα και εμάς.

Φοβάμαι εμένα δίπλα σου, αλλά και μακριά σου!

Ναι! Και μακριά σου. Γιατί συνειδητοποιώ πως αυτό που είμαι, δεν είμαι εγώ!

Κάποτε ήμουν ελέυθερο πνεύμα, γεμάτο ζωή και επιλογές που πλήρωνα μέχρι τελευταίας δεκάρας αλλά δε με ένοιαζε. Μετά άλλαξα... Αναγκάστηκα. Ήρθε και έκλεισε το κουτί και μέσα σ' αυτό έκλεισα όποια ζωή ήθελα να ζήσω. Και δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ. Το άγνωστο με τρομάζει. Το είχα πάντα αυτό το πρόβλημα... Έτρεμα το σκοτάδι που με περίμενε να βουτήξω. Δεν έκανα ποτέ το επόμενο βήμα από φόβο μη χάσω και τελικά τι κατάφερα;

Να χάσω εμένα και μόνο!

Μέσα από σένα, λοιπόν, μαθαίνω εμένα...

Και τώρα θα παλέψω για να με βρω. Ακόμα και αν είναι δύσκολος αυτός ο δρόμος! Ακόμα κι αν έχει ανηφόρες, γραντζουνιές (όχι μόνο στα γόνατα!) και κόπο.

Γιατί μέσα απ' αυτό το ταξίδι εγώ θα βρω ό,τι έχω χάσει ή θάψει βαθιά μέσα μου.

Δε θα είναι εύκολο, στο λέω! Ορισμένα πράγματα κρύβουν πόνο και θλίψη. Κάποια κομμάτια ίσως να μη θέλουν να ενωθούν, να μη θέλουν να βρεθούν. Θα πρέπει να αντέξεις! Και εγώ θα προσπαθήσω, στο υπόσχομαι! Γιατί θέλω να θυμηθώ τον πραγματικό εαυτό μου. Να με δω να χαμογελάω στα απλά και να λαχταρώ τα μεγάλα. Να μάχομαι εμένα, αλλά και για μένα. Να ελέγξω τα όριά μου, να γκρεμίσω τοίχους και να χτίσω απ' την αρχή ό,τι πέταξα στα σκουπίδια.

Και θέλει χρόνο. Πολύ χρόνο. Αλλά αξίζει την προσπάθεια, θα το δεις!

Γιατί δεν είμαι μόνο εγώ αυτός που μαθαίνει. Είσαι κι εσύ! Μαθαίνεις εμένα και εσένα τον ίδιο.

Οπότε να θυμάσαι... Μέσα από σένα, μαθαίνω εμένα και το εννοώ...