Ποιος είσαι εσύ που θα με κρίνεις;

 

(Μετά από τόσους μήνες συντάσσω κείμενο λατρείας!)

Πίσω από ένα πληκτρολόγιο είμαστε όλοι δικαστές. Και τι δικαστές, ε; Όνειρο! Βλέπεις μια φωτογραφία μιας γυναίκας με μαγιό και αμέσως να σχολιάσεις αν έχει κυτταρίτιδα. Διαβάζεις ένα κείμενο που τυχαίνει να μην σου αρέσει και αμέσως χολή για τον άνθρωπο που το έγραψε. 

-Όχι, δεν λέω για τα δικά μου αποκλειστικά. Εγώ έχω συνηθήσει τα κακόβουλα σχόλια. Γενικότερα!-. 

Βλέπεις γονείς που βγαίνουν για ποτό και αναρωτιέσαι δημοσίως πού αφήνουν τα παιδιά τους για να βγουν. ΔΗΜΟΣΊΩΣ!!!  Σχολιάζεις ένα ποστ που αναφέρεται στον covid και αν τύχει και αναφερθεί πουθενά η λέξη "εμβολιασμός" παθαίνεις τσότσο και κράζεις θεούς και δαίμονες. Άσε που αυτόματα μετατρέπεσαι από δικαστής σε γιατρός. Άλλη ιστορία! 

Και συνεχίζω ακάθεκτη. Βλέπεις μια γυναίκα να διασκεδάζεις και λες "αυτή ψάχνεται". Βλέπεις άντρα  μόνο να διασκεδάζει ή ακόμα και με φίλους και αυτόματα λες ή είναι χορηγός ή είναι gay και όλα αυτά δημόσια. ΔΗ-ΜΟ-ΣΙ-Α!!! 

-Σα δε ντρέπεστε, λέω εγώ!-

Έχει πάρει ο άλλος πολλές μέρες άδεια και αμέσως  παίζει σε λούπα η κασέτα του "αυτός πολλές πίτες κάνει". Αν είναι και γυναίκα; Εχεχεεεεεεε... Το θεωρούμε δεδομένο ότι προχωράει με το...... Σταυρό στο χέρι! Αρνητικός σχολιασμός όσων έχουν λεφτά, αρνητικός σχολιασμός όσων δεν έχουν λεφτά. Όσων πάνε ή δεν πάνε διακοπές. Όσων παντρεύονται και όσων δεν θέλουν. Και η λίστα δεν τελειώνει...

Αλλά το αγαπημένο μου είναι ένα! 

"Κοίτα τη... Μπαίνει στα 30 και είναι άτεκνη!"

Μαλάκα μου, μαλάκα μου! Έτσι μπαμ! Και όλα όσα αναφέρω προς τα πάνω, τα έχω ακούσει και τα έχω βιώσει στο πετσί μου! Από το ότι κάνω φοβερές πίΤες στη δουλειά μου για να έχω άδεια ή για να πληρώνομαι καλά, μέχρι την κυτταρίτιδα και φυσικά την ατεκνία διότι ναι, το ομολογώ, μπαίνω στα 30. 

Και ρωτώ... Ποιος είσαι εσύ που θα με κρίνεις; 

Τι σε νοιάζει εσένα αν εγώ γράφω μπούρδες; Μην το διαβάσεις το κείμενο μου. Μην μπεις καν στη διαδικασία να το ανοιξεις.  Τι σε κόφτει ο μισθός και οι μέρες αδείας μου; Δικές σου είναι και στις τρώω;  Γιατί ασχολείσαι με το σώμα ΜΟΥ, τον γάμο που ΔΕΝ έχω κάνει, τα παιδιά που ΘΑ αργήσουν να έρθουν και το που χαλάω τα λεφτά ΜΟΥ; Τι θες και κράζεις δημόσια τη δουλειά και τη ζωή μου;

 Τι σκατά τέλος πάντων λείπει από τη δικιά σου ζωή για να σχολιάζεις των άλλων;;; 

Γιατί άλλη λογική εξήγηση δεν μπορώ να δώσω. Αν υπάρχει κάποιο ψήγμα λογικής μέσα σε όλη αυτή την παράνοια. Δεν γίνεται, ρε φίλε! Δεν γίνεται! Πόση αρνητική ενέργεια  μπορεί να αφομοιώσει ένα ανθρώπινο σώμα δεν ξέρω... Ξέρω όμως πόση μπορεί να παράξει! Τη βλέπω και τη βλέπω καθημερινά! 

Αν δεν θες να βλέπεις πράγματα που, θεωρητικά, σε ενοχλούν και ειδικά στα social media, υπάρχει ένα μικρό κουμπάκι που λέει DELETE. Τόσο εύκολο! Αν και μεταξύ μας, η καλύτερη επιλογή θα ήταν να κάνεις ένα delete στη ζωή σου και να ξεκινήσεις από την αρχή. Ίσως έτσι να σταματήσεις να ασχολείσαι με τις ζωές των άλλων. 

Και μιας και το ανέφερα.... Ναι, παίρνω πολλή άδεια και πάω διακοπές με τα λεφτά που δουλεύω μέχρι τελευταίας δεκάρας, έχω κυτταρίτιδα και το μαγιό μου είναι μικροσκοπικό γιατί ο ήλιος τον υπόλοιπο χρόνο δεν με βλέπει, μπαίνω στα 30 ανύπαντρη και άτεκνη, γράφω κείμενα που μπορεί να μην σου αρέσουν, αλλά ανάθεμα με έχω ταλέντο να γράψω αριστουργήματα αλλά το κυριότερο είναι ένα. 

Έχω δίπλα μου ανθρώπους που με αγαπούν και με στηρίζουν και κυρίως αγαπάω και στηρίζω τον εαυτό μου! Εσύ σε αγαπάς ή τον χρόνο που θα έπρεπε να σπαταλάς για σένα, τον χαλάς για να κράζεις τους άλλους;;; 

Πολλά είπα... Ώρα να σωπάσω και να συνεχίσω τη ζωή μου και για να σε προλάβω... Με αυτό το κείμενο δεν εξωτερικεύω τα κόμπλεξ μου, ούτε κράζω όσους με κράζουν (αν είναι δυνατόν!). Με αυτό το κείμενο σου κρούω τον κώδωνα! Το DELETE μου για σένα είναι έτοιμο και εγώ μπορώ να το πατήσω γιατί πολύ απλά δεν με νοιάζει τι κάνεις στη ζωή σου! 

Εσύ πότε θα σταματήσεις να κάνεις προβολές στους άλλους και θα κοιτάξεις την καμπούρα σου; Ε;