Επιστροφή στην κανονικότητα;

0

(Χαιρέτα μου την καραντίνα;)

“Επιστροφή στην κανονικότητα!” ανακοινώθηκε τη Δευτέρα 4 Μαΐου...

Ναι,εντάξει! Ας γελάσουμε λίγο δυνατά! Η μόνη κανονικότητα που μου χτύπησε την πόρτα είναι ότι μπορώ να βγω από το σπίτι χωρίς να στείλω μήνυμα.

Σούπερ μάρκετ, τράπεζα, μανάβικο, κρεοπωλείο και φαρμακείο δεν μπορώ να πάω χωρίς μάσκα και φυσικά χωρίς να περιμένω στην ουρά όσο χρειαστεί. Δεν γκρινιάζω! Ίσα – ίσα! Χαίρομαι που βλέπω ανθρώπους που τηρούν τις αποστάσεις, φορούν μάσκες και αρκετά ευδιάθετοι περιμένουν στις ουρές. Αυτό με χαροποιεί... Με γεμίζει μια κάποια ελπίδα για το μέλλον!

Αυτό που προσπαθώ να πω, και πέσατε να με φάτε, είναι πως στην κανονικότητά μου ΕΓΩ έκανα το τουρ των προαναφερθέντων στάσεων σε ένα δίωρο. Τώρα μπορεί να χρειαστώ δύο ώρες μόνο για σούπερ μάρκετ και μανάβικο (που λέει ο λόγος!). Αυτό λέω!

Επίσης, ποια κανονικότητα χωρίς δουλειά, κύριε Πρωθυπουργέ μου; Ακόμα στο σπίτι κάθομαι! Από τις 10 Μαρτίου. Οκ, σέβομαι απόλυτα τις απόψεις και τις αποφάσεις των ειδικών για τα σχολεία (εγώ μια ταπεινή παιδαγωγός είμαι που να ξέρω...), αλλά όταν μιλάμε για κανονικότητα, εννοούμε τα πάντα όλα!

Ναι, σιγά -σιγά και με σταθερά βήματα! Ξέρω! Αλλά...

Δεν μπορώ να μπω με ευκολία στα μέσα για να πάω στη δουλειά μου ή στις υποχρεώσεις μου. Πρέπει να πάρω το αμάξι! Ποιος; Εγώ! Να σημειωθεί αυτό στα πρακτικά, παρακαλώ! Πρέπει να έχω μέσα στην τσάντα μου ΑΠΑΡΑΙΤΉΤΩΣ μάσκα και αντισηπτικό. ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΦΟΡΑΩ!

Δεν το λέω για μένα! Το λέω για όλους όσοι βροντοφωνάζουν ότι δε θα βάλουν μάσκα επειδή δεν είναι υποχρεωτικό! Και δε θα πω κάτι παραπάνω γιατί θα μου κατεβάσουν το άρθρο για προσβολή δημοσίας αιδούς!-

Βέβαια έχει 30 βαθμούς κ. Πρωθυπουργέ μου, με τη μάσκα θα λιώσουμε! Ναι,το άκουσα και αυτό! Όπως και το “Τι; Θα κυκλοφορώ άβαφη;”. Δεν ξέρω αν με τάραξε περισσότερο η θερμοκρασία ή το μακιγιάζ με τέτοια θερμοκρασία. Για τη μάσκα δεν ταράχτηκα! Θα συνηθίσουμε... Μια, δυο, τρεις και όλα καλά...

“ΘΑ!”. Μέλλοντας! Γιατί εκεί είναι η κανονικότητα... Στο μέλλον! Κάτσε να ανοίξουν τα μαγαζιά, τα σχολεία, οι δουλειές γενικότερα και μετά μιλάμε για κανονικότητα γιατί τώρα όλα θυμίζουν zombie apocalipse.

Δρόμοι γεμάτοι αμάξια, πλατείες/πάρκα/μαρίνες ασφυκτικά γεμάτες με κόσμο (ειδικά από τις 18.00 μέχρι τις 23.00). Θόρυβος, βαβούρα, φωνές για θέσεις parking, τσακωμοί για τη θέση στην ουρά, ουρές σε take away μαγαζιά... Λες και δεν προλαβαίνουμε!

Καλά, μεταξύ μας τώρα, μια εντολή μακριά είμαστε για να επανέλθει το 13033!-

Και είμαστε και εμείς που τα είχαμε βρει με την καραντινούλα! Είχαμε ένα πρόγραμμα και ξαφνικά άντε πάλι από την αρχή. Ερχόμαστε κάθε μέρα αντιμέτωποι και με κάτι καινούργιο!

Και ναι, πάλι θα πέσετε να με φάτε που τα έβλεπα όλα ροζ στην καραντίνα και πως δε σκέφτομαι την οικονομία και πως θα τα βγάλουν πέρα τόσες οικογένειες και τι θα γίνει με τις δουλειές και, και, και...

ΑΛΛΆ... τίποτα δε χτίζεται με γκρίνια και απαισιοδοξία!

Και εγώ σκέφτομαι τι θα γίνει με τη δουλειά μου και αν θα τα βγάλω πέρα! Αν μου φτάνουν για να περάσω και αν θα καλύψω υποχρεώσεις. Άνθρωπος είμαι με έξοδα! Τα έβαλα κάτω όμως, έκανα τους υπολογισμούς μου και τα κουμάντα μου και σταμάτησα να αγχώνομαι. Δε θα σπάσει το στομάχι μου από το άγχος! Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον!

Το θέμα είναι όμως ότι εδώ θα είμαστε να το αντιμετωπίσουμε! Τόσες δυσκολίες έχουμε αντέξει σαν λαός! Και φυσικά ο καθένας ατομικά! Κανείς δεν ξέρει τι σταυρό κουβαλάει ο άλλος! Μην υποτιμάς τη δύναμη του ανθρώπου!

Τόσοι άνθρωποι είχαν άγχη και με το που άνοιξαν οι δουλείες τους βρήκαν τρόπο να σταθούν στα πόδια τους. Τι έκαναν υπομονή! Το ίδιο θα κάνεις και εσύ και εγώ μέχρι ν' ανοίξουν και οι δικές μας δουλειές και να μπούμε στην κανονικότητά μας.

Προς το παρόν απολάμβανε την ήμι-καραντίνα σου γιατί μετά θα χρειαστείς δυνάμεις για την κανονικότητα που θα σου χτυπήσει την πόρτα ξαφνικά! Και μην ξεχάσεις τη μάσκα! Πρόσεχε τη μάσκα... Τη μάσκα!