(Το έστειλε μια φίλη μόλις ξεκίνησα να γράφω! Διαβάζεται καλύτερα ακούγοντάς το!)
Βρε γεια σας!
Καλησπέρα σας και καλό σας μήνα!
Χαχαχαχαχαχαχα!
Τι καλό μήνα;
Εδώ δεν ξέρουμε αν θα τον βγάλουμε τον
Μάρτιο και τι καλό μήνα στις 13/3; Τι να
κάνω ρε παιδιά; Ανωτέρα βία!
Αλλά θα εστιάσω
στο “κάτσε να βγάλουμε τον Μάρτιο!”.
Τι σκατά έχει γίνει μέσα σε 13 μέρες;
Έβρος! Coronavirus! Και πόσα
ακόμα κάτω από το χαλάκι που δε γνωρίζουμε
αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία και
δεν είμαι εδώ για να σας μαυρίσω την
ψυχή.
Εντάξει, μπορεί
λιγάκι αλλά ας μείνει μεταξύ μας!
Ποιοι από εσάς
που με διαβάζετε, ναι εσείς οι 5-6, θυμάστε
ότι κάποτε δούλευα σε σχολείο και σας
είχα τρελάνει με κείμενα για μικρά
παιδάκια που τρέχουν πέρα δώθε;
Α, δε θυμάστε...
Δεν πειράζει! Γι' αυτό υπάρχει το internet!
Ορίστε! Το
ζητήσατε και εγώ σας το έδωσα! Links
για να θυμηθείτε!
Στο θέμα μας...
Δουλεύω πάλι σε σχολείο! Ναι! Επιτέλους!
Μετά από τόσα χρόνια αναζήτησης βγήκα
το δέκα το καλό! Κυριολεκτικά! Από θέμα
χώρου, υποδομών, παροχών, κλίματος,
συναδέρφων, παιδιών, προγράμματος. Τα
έχει όλα! Αλήθεια! Έτυχε βέβαια να είμαι
και με την Αλεξάνδρα στην ίδια τάξη!
Διπλή χαρά! (Γεια σου Αλεξάνδρα!).
Δε θα πω όμως
άλλα γιατί είμαστε όλοι φίλοι στο fb
και θέλω να κρατήσω τα προσχήματα!
Αφού έκανα λοιπόν
το intro, προχωράμε!
Είπα και εγώ να
βρω δουλειά την περίοδο του ιού! Δηλαδή
έλεος! Και εκεί που έτρεχες με πατρόν,
κοψίματα, σιλικόνες, χαρτόνια, βιβλία,
φύλλα εργασίας, γιορτές, παιχνίδια και
όλα τα καλά του Θεού ακούς “αναστολή
λειτουργίας για 14 μέρες”. Σοκ!
Όχι, σοκαρίστηκα
είναι η αλήθεια γιατί αν έναν ολόκληρο
μήνα ξυπνάς στις 05.15 και γυρίζεις σπίτι
στις 20.00 καθημερινά κάπως έχεις συνηθίσεις
και τώρα σκάει το 14ήμερο και λες “όχι,
ρε φίλε! Πάλι θα χαλάσει το ωράριο και
άντε να το ξαναφτιάξω!”.
Είχα πρόγραμμα!
Στο πόδι από τις 05.15. Κάθε μέρα! Τρέξιμο
στη δουλειά, στο καπάκι ιδιαίτερα και
τώρα κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους!
Την πρώτη μέρα
λέω “Τέλεια! Θα ξυπνήσω λίγο πιο αργά,
θα κάνω καμιά δουλειά, θα αράξω λίγο στο
pc!”. Super! Την δεύτερη μέρα
“πω πω, ζωάρα! Θα παίξω κανά παιχνίδι,
θα δω καμιά ταινία!”. Σήμερα ξημέρωσε
η τρίτη μέρα και βαρέθηκα! Ήδη!
Μιλάω με το
άνθρωπάκι.. Στο ίδιο mood! “Κάτι
πρέπει να κάνουμε! Θα βαρεθούμε!”, είπε
το σοφό ανθρωπάκι και το Κατερινάκι τι
έκανε; Λίστα!!
ΠΩΣ ΘΑ ΓΕΜΙΣΕΙΣ
ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΟΥ (Νο.1)
- Πρωινό ξύπνημα ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ!
- Σωστή διατροφή γιατί με το καθισιό θα γίνεις μη σου πω πως γιατί ό,τι γράφεται στο internet μένει!
- Γράψιμο! (Έχεις αφήσει πίσω ενάμισι βιβλίο, ένα blog και μια σελίδα που χρωστάς κείμενα!)
- Σειρές! (Δύο... American Horror story s.10 & Love is blind)
- Ταινίες! (Ντροπή που δεν έχω ακολουθήσει τη ρουτίνα και δεν έχω δει τις υποψηφιότητες των Oscar. Ιρλανδός, Marriage story και πολλές άλλες μικρές 2,5ωρες ταινίες!)
- Βιβλία! (BOOKATHLON2020 έχεις μείνει πίσω! Ντροπή Κατερίνα!)
- Ασκήσεις και θεωρία για αρχαία πρώτης γυμνασίου ώστε να μη μείνουν πίσω τα παιδιά! Αποστολή στο viber και τέλος! (Και οδύσσεια, κείμενα, έκθεση!).
- Brainstorming για πιθανές θεματολογίες και προγράμματα στο σχολείο (ατομικές και ομαδικές εργασίες!)
- Ζωγραφική!(Ναι, θα κάνω πίνακα! Τον πρώτο!)
- Sims (το είπα! Ένα δίωρο την ημέρα παίζω... Το ομολογώ!)
Βέβαια το μόνο
που σκέφτομαι είναι τους φίλους μου που
είναι μακριά! Έλενα, θα βρω τρόπο να σε
δω! Τύφλα να έχει η τεχνολογία. Μπορείς
να τους δεις και να τους ακούσεις ακόμα
και αν είναι μακριά!
Μπορεί να
γκρινιάζω επειδή βαριέμαι μέσα στο
σπίτι αλλά είναι για καλό! Ναι, όταν
έχεις ένα γεμάτο πρόγραμμα καθημερινά,
το καθισιό από ένα σημείο και μετά σε
ενοχλεί. Αλλά είναι για καλό! Δε θέλουν
να μας βασανίσουν. Να μας προστατεύσουν
θέλουν! Να είμαστε καλά εμείς, ώστε να
είναι και οι γονείς μας, οι παππούδες
μας, τα παιδιά μας, τα σκυλιά μας. Στο
έξω κόσμο υπάρχουν μικρόβια. Υπήρχαν
και θα υπάρχουν. Το θέμα είναι να μην τα
φέρνουμε μέσα! Μέσα σε εμάς και μέσα στα
σπίτια μας. Γι' αυτό ο περιορισμός.
Προφανώς και θα
βγω μια βόλτα, στο μπαλκόνι ή στο πάρκο
δίπλα στο σπίτι με καφέ στο χέρι ώστε
να δω και τους αγαπημένους μου ανθρώπους,
αλλά μέχρι εκεί. Κάποιαν στιγμή θα
χρειαστεί να πάρω το λεωφορείο ή το
μετρό, αλλά προστατευμένη.
Αν είμαι άρρωστη
θα βάλω τη μάσκα μου, πάντα αντισηπτικό
στην τσάντα, βήχω και φταρνίζομαι στον
αγκώνα μου και πλένω τα χέρια μου
τραγουδώντας δύο φορές το happy
birthday. Βγάζω τα παπούτσια όταν μπαίνω
σπίτι και τα βάζω σε ασφαλές σημείο και
αλλάζω ρούχα. Μπάνιο με ζεστό νερό και
έτοιμη. Πίνω τους χυμούς μου, τρώω τα
φρούτα μου, κοιμάμαι καλά.
Αυτά έκανα και
πριν, αυτά θα κάνω και τώρα με τη μόνη
διαφορά ότι το κάνω συνειδητά πλέον!
Όπως έχει δείξει η ιστορία, τίποτα δεν
είναι αυτονόητο σ' αυτή τη ζωή! Βήμα βήμα
τη φορά.
Για το καλό μου
αλλά και για το δικό σας, μένουμε μέσα!
Υ.Γ. Φτιάξτε
λίστες και για τα παιδιά σας! Έναν πίνακα
με όσα μπορούν να κάνουν κάθε μέρα. Και
για εσάς! Ευκαιρία να βρείτε χρόνο για
τον εαυτό σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου