Παραήμουν καλή...

(Ένα δυνατό τραγούδι για ένα δυνατό κείμενο!)

Παραήμουν καλή από μικρή. Αντίρρηση καμία. Κανένα όχι. Πάντα γλυκομίλητη και πάντα κυρία. Μια μικρή πριγκίπισσα... Έτσι έλεγαν!
Παραήμουν καλή μεγαλώνοντας. Όταν άρχισα ν' αντιλαμβάνομαι την κακία του κόσμου και την αποδεχόμουν σαν να είναι δεύτερη φύση μου.

Παραήμουν καλή όταν τσακωνόμουν με τις φίλες μου κι έκανα πάντα το πρώτο βήμα. Την πρώτη υποχώρηση. Μεγάλη αρετή η συγχώρεση τελικά!
Παραήμουν καλή όταν έπαιρνα (ή αναγκαζόμουν να πάρω) το φταίξιμο για καθετί. Σε καβγάδες, σε ζημιές, σε κλάματα... Μόνο ενοχές κι ευθύνες!

Παραήμουν καλή όταν ανεχόμουν τα πάντα μόνο και μόνο γιατί δεν ήθελα εντάσεις. Ή μάλλον όταν σε ανεχόμουν!

Παραήμουν καλή όταν έμπαινα στη μέση για να είναι όλοι οι άλλοι καλά κι ας χτυπούσαν εμένα τα πυρά. Όταν έπιασα πάτο και δε ζήτησα ποτέ τη βοήθεια κανενός.

Παραήμουν καλή επειδή ανεχόμουν καταστάσεις που εσύ, ούτε στα όνειρά σου, δε φαντάζεσαι. Που όλα εγώ τ' άκουγα και τα υπέμενα, χωρίς ίχνος παραπόνου ή αγανάκτησης. Χωρίς ποτέ να δώσω
δικαιώματα. Παραήμουν καλή!

Παραήμουν καλή όταν περίμενα να γυρίσεις σε εμένα κι εσύ έπαιζες με τα συναισθήματά μου. Περίμενα γιατί εσύ μου το ζήτησες...Γιατί, όπως είχες πει, παραήμουν καλή για να με χάσεις. Δεν έκανες ποτέ όμως κάτι για να με κρατήσεις!

Παραήμουν καλή όταν γινόμουν χαλί να με πατήσεις, μόνο και μόνο για να μη γλιστρήσεις την πορεία. Όταν σερνόμουν μαζί σου για να μην έχεις μόνο εσύ πληγές στα γόνατα.

Παραήμουν καλή όταν σε δέχτηκα όπως ακριβώς είσαι. Όταν αγάπησα τα στραβά σου κι ερωτεύτηκα καθετί καλό. Παραήμουν καλή όταν εκμεταλλεύτηκες ό,τι σου έδωσα, αφήνοντάς με να αιμορραγώ. Όταν μου έκανες τη ζωή μου μαρτύριο και εγώ μόνο χαμογελούσα. Μόνο!

Παραήμουν καλή όταν με φλόμωσες σε ό,τι ψεύτικο μπορεί να σκαρφιστεί ο ανθρώπινος νους. Σε οποιοδήποτε συναίσθημα. Παραήμουν καλή τότε. Καλό κουτάβι!
Παραήμουν καλή όταν περίμενα κι υπέμενα στωικά όλα όσα με υποχρέωσες να περάσω για να δεις μέχρι που αντέχω. Και ανάθεμά σε ήταν και πολλά!

Παραήμουν καλή όταν έπαιζες με όλα μου τα συναισθήματα μόνο και μόνο για να με χειραγωγήσεις. Όταν με μείωνες. Παραήμουν καλή όταν με έβαλες να διαλέξω.

Παραήμουν καλή όταν όλα γίνονταν πίσω από την πλάτη μου και μπροστά μου ήσουν μόνο αγάπη και νοσταλγία. Παραήμουν καλή όταν έμενα πιστή σε ό,τι αγαπούσα και πρόσφερα απλόχερα την ίδια μου τη ζωή.

Παραήμουν καλή όταν τους έκανα όλους στην άκρη για σένα και εσύ δεν εκτίμησες τίποτα! Τίποτα όμως...

Παραήμουν καλή όταν έκανα τουμπεκί. Όταν δεν απαιτούσα, όταν δε ζητούσα, όταν δε μιλούσα. Τότε, ναι, ήμουν καλή.

Κοίτα όμως να δεις πως άλλαξαν τα πράγματα! Οι πληγές έχουν κλείσει πια. Δεν υπάρχεις εσύ κι ο καθένας που είπε πως παραήμουν καλή. Δεν υπάρχουν εκείνοι που τους έπεσε βαριά η καλοσύνη. Τώρα άλλαξαν τα δεδομένα. Δεν παραείμαι καλή για να μη με αφήσεις να φύγω. Παραείμαι κακιά για να με κρατήσεις.

Και φταις εσύ γι' αυτό...