Χριστουγεννιάτικη άδεια!

(WINTER BREAK ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΆ!)

Ω, ναι! Είναι Σάββατο και ξεκινάει, κι επίσημα, η άδεια των Χριστουγέννων μου.
(Κανονικά ξεκίνησε εχτές στις 15.01 αλλά ήμουν πολύ χάλια για να γράψω εχτές το οτιδήποτε).

*Όσοι δουλεύετε αυτές τις ημέρες, καλό θα είναι να μη διαβάσετε τη συνέχεια. Εγώ προειδοποίησα!

Άδεια. Υπέροχη λέξη. Την περίμενα σαν Θεό από τα μέσα του μήνα. Ξέρεις, τότε που τα παιδάκια σεληνιάζονται με τον Άγιο Βασίλη, τα χριστουγεννιάτικα δεντράκια κι οι ιώσεις είναι σε έξαρση! ΣΕ ΕΞΑΡΣΗ!
(Δασκάλα αφού!).

Από τα μέσα του Δεκεμβρίου έκανα κάθε πρωί το σταυρό μου και κούμπωνα τις βιταμίνες, ελπίζοντας πως θα με βρουν τα Χριστούγεννα όρθια.
Καλά εντάξει…. Κλαίνε κι οι πέτρες! Πρώτο χτύπημα την προτελευταία εβδομάδα. Τότε που είχαμε τις προετοιμασίες τις γιορτής. Τότε που τρέχαμε! Παρ’ την κάτω τη δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά.

Δεν πτοήθηκα! Σηκώθηκα, χαπακώθηκα, κουκουλώθηκα και συνέχισα το έργο μου. Δε θα περνούσα εγώ μαύρα Χριστούγεννα!

Επόμενο χτύπημα… Τελευταία μέρα. Μετά τη χριστουγεννιάτικη γιορτή. Παρ’ την κάτω ξανά. Αυτή τη φορά όμως έμεινα κάτω. Και με βρήκε η άδεια ξαπλωμένη σ’ ένα κρεβάτι, με την ηλεκτρική κουβέρτα στο 3, τέσσερις κουβέρτες από πάνω για να φύγει το τρέμουλο, τόνους φάρμακα, θερμόμετρα, τσαγάκια και φρυγανιές με τυράκι.
Ζωάρα!

Το μόνο καλό είναι πως από χθες πρέπει να έχω κοιμηθεί σε σύνολο καμιά εικοσαριά ώρες.

Έχω κουβαλήσει στο σπίτι μικρόβια από κάθε παιδική ίωση και μέσα σε μια μέρα, τις έχω περάσει όλες σε fast forward. Ούτε ο Flash τέτοια ταχύτητα.  

Το θέμα μας όμως είναι η άδεια!!!!

Οι μέρες που δε θα κάνω τίποτα. Οι μέρες που δε θα χρειαστεί να ξυπνήσω απ' τις 06.50. Οι μέρες που δε θα τρέχω πανικόβλητη ν' αλλάζω πάνες ή να κυνηγάω 12 ζιζάνια. Οι μέρες που δε θα καώ από το πιστόλι σιλικόνης ή δε θα κοπώ από ψαλίδια κλπ. 

Αν εξαιρέσουμε τις πρώτες μέρες που θα κοιμάμαι και θα αναρρώνω, μετά έρχεται η ασυδοσία.
Φαγητό, σειρές, ταινίες, βιβλία, καφέδες, ύπνος και όλα αυτά με οποιαδήποτε σειρά. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο!
(Έλενα, εξαιρούνται οι μέρες μαζί σου! Εκεί αναγκαστικά θα με δει και το φως του ήλιου!).

Ποιες ποτάρες; Ποια ξενύχτια;
Τα μόνα ξενύχτια είναι εκείνα που:

Θα περάσω μπροστά από τον υπολογιστή βλέποντας σειρές. Shadowhunters, American Horror Story, Big Little Lies, Orange is the new black κα.  

Θα προσπαθώ να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά για να τελειώσω το βιβλίο του Δεκεμβρίου (έλα, έχουν μείνει μόνο 8 μέρες κι ακόμα δεν το έχω ξεκινήσει!).

Θα χτυπάω το κεφάλι μου στο πληκτρολόγιο μέχρι να βγουν τα 5-6 κείμενα που απαιτώ να τελειώσω μες στις γιορτές.

Και το κυριότερο…

Θα μιλάω στο τηλέφωνο μέχρι το πρωί χωρίς το άγχος του πρωινού ξυπνήματος και του ύπνου στα μέσα την επόμενη ημέρα.

Για μένα «άδεια» σημαίνει …

Μαραθώνιος σειρών/ ταινιών (Μαρία, θες ένα Harry Potter marathon; Ή ένα fast and furious;)

Μαραθώνιος Disney (Ναιιιιιι… Η λίστα έγινε εχτές!)

Βιβλία!

Γράψιμο οπουδήποτε και για οτιδήποτε

Ζεστές σοκολάτες, μελομακάρονα, κουραμπιέδες

Καφές. Απεριόριστος. Μες στην ησυχία του σπιτιού!

Φαγητό! (Και τώρα μασάμε αργά! Όχι αμάσητα όπως στη δουλειά! Άσε τα σύνδρομα καταδίωξης στην άκρη για λίγο…)

Χουχούλιασμα με τις φίλες στο σπίτι.

Επιτραπέζια.
(Ζητείται κάποιος να παίζουμε Scrabble όλη μέρα και να τσακωνόμαστε για το αν υπάρχουν ή όχι αυτές οι λέξεις… )

Play Station. Wii και X-Box μέχρι να μουδιάσουν οι δείκτες κι οι αντίχειρές μου.

Οριζοντίωση πάνω στο χαλί, κοιτώντας το ταβάνι για ώρες.

Να τσακώνομαι με τη μαμά μου και την αδερφή μου όλη μέρα γιατί τις άλλες μέρες δεν προλαβαίνουμε!

Συναντήσεις και συζητήσεις με ανθρώπους που μου έχουν λείψει άπειρα!

Ύπνος! (χτυπήσαμε ήδη το 1^ο 12ώρο!).

Αχ, τι ωραία που θα περάσω αυτές τις μέρες! Τι ωραία! Θα γεμίσω μπαταρίες. Θα σπάσω τα νεύρα όλο του κόσμου. Θα γίνω ο παλιός κι αγαπημένος ξινός και κακός εαυτός μου. Θα τσακωθώ με όσους δεν έχω τσακωθεί τόσο καιρό. Μετά, θα πέσω σε μεγάλη νιρβάνα και φτου κι απ΄την αρχή. Θα φάω σαν να μην υπάρχει αύριο. Θα κοιμηθώ όντως σαν να μην υπάρχει αύριο.  Και βέβαια θα προσπαθήσω να δω όλους όσους δεν έχω δει τόσο καιρό.

(Παιδιά, δε φταίω εγώ! Δουλεύω όλη μέρα και δεν προλαβαίνω. Δεν είναι ότι δε θέλω να σας δω. Μη σας περάσει αυτό απ’ το μυαλό!).

Έχω κάνει μια λίστα με όλους όσους μου έχετε λείψει ή με όσους θέλω να δω πάρα πολύ κι εκτός απροόπτου (βλ. κανένα τεζάρισμα λόγω κρυολογήματος) θα προσπαθήσω να την τηρήσω. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που μου ρίχνουν χυλόπιτες, αλλά τι να κάνω. Θα το πιώ κι αυτό το ποτήρι.

Το πολύ- πολύ, στις συνεχείς χυλόπιτες, να γυρίσω τον καφέ σε κρασιά και μετά όλα θα μου φαίνονται πολύ καλύτερα! (Ποτήρια της ζωής μου ετοιμαστείτε γιατί εσείς θα την πληρώσετε!).

Όσο για εκείνους που δε θα μπορέσω να δω γιατί θα είναι μακριά (βλ. Μαρία – κολλητή), θα σας ζαλίσω στα τηλέφωνα, στα μηνύματα και στις φωτογραφίες.

Βγήκα σε άδεια και θα σας τρελάνω.
Ξεκάθαρα!

Καλές γιορτές σε όλους και κουράγιο σε όσους δουλεύουν!